Cyfrowe aparaty w fotografii podwodnej

Aparaty cyfrowe od kilku lat stają się coraz popularniejsze wśród amatorów. Zwłaszcza w fotografii podwodnej uwidaczniają się ich zalety:

• możliwość skontrolowania zdjęcia natychmiast po wykonaniu
• możliwość kontrolowania i regulacji balansu bieli
• zdjęcie jest od razu w postaci cyfrowej

Kolejną grupę zalet stanowią cechy unikalne dotąd dla lustrzanek lub drogich, rozbudowanych zestawów:

• możliwość obserwowania na wyświetlaczu obrazu takim jaki jest widziany przez obiektyw
• autofocus - automatyczne ustawianie ostrości
• możliwość wykonywania zdjęć makro

Wady aparatów cyfrowych:

• zakłócenia generowane przez światłoczułe matryce - szumy, dotkliwe zwłaszcza dla wysokich czułości matrycy
• duże zużycie energii - konieczne częste wymiany baterii lub ładowanie akumulatorów

W fotografii podwodnej stosuje się aparaty cyfrowe - kompaktowe i lustrzanki, uzupełnione o obudowę podwodną. Obudowy takie produkują producenci samych aparatów np. Canon, Olympus, a także firmy specjalizujące się dotąd w tej dziedzinie np. Ikelite.

Najpopularniejszym obecnie cyfrowym aparatem podwodnym w Polsce jest najprawdopodobniej Olympus C-5050 i podobny C-5060 wraz z obudową PT-015 (lub PT-020).

W odróżnieniu od analogowych systemów do fotografii podwodnej, w zestawach cyfrowych prawie nie używa się przewodowej synchronizacji lampy błyskowej z aparatem. Najczęściej spotykanym rozwiązaniem jest synchronizacja zewnętrznej lampy z wbudowaną lampą aparatu, przy użyciu światłowodu. W takim rozwiązaniu albo nie ma możliwości automatyki błysku TTL, albo lampa zewnętrzna włacza i wyłacza się wraz z lampą wbudowaną. Aparat steruje światłem lampy wbudowanej, a lampa zewnętrzna dokładnie to światło naśladuje.

---