Każda mieszanina nitroksowa powinna być dwukrotnie zanalizowana przed nurkowaniem. Analiza to określenie procentowej zawartości tlenu. Pierwszą analizę wykonuje blender (osoba przygotowująca mieszaninę) w celu weryfikacji poprawności jej przygotowania. Drugą analizę wykonuje osobiście nurek, potwierdzając tym samym, że jest świadomy jaką mieszaninę zabiera na nurkowanie.
Analizator tlenowy składa się z sensora generującego pod wpływem cząsteczek tlenu napięcie elektryczne oraz z miernika cyfrowego podającego wynik pomiaru w procentach tlenu. Obie te części mogą być zintegrowane w jednej obudowie. Ze względu na zużywanie się i starzenie sensora, jego żywotność jest ograniczona do 2-3 lat, a przed każdym pomiarem konieczna jest kalibracja analizatora. Kalibrację przeprowadza się na znanym gazie wzorcowym, najczęściej powietrzu atmosferycznym, rzadziej na czystym tlenie. W tym celu sensor wystawia się na powietrze i kręci pokrętłem na analizatorze, aż wyświetlacz wskaże wartość 20.9% - 21%. W niektórych analizatorach nie ma pokrętła, tylko przycisk do kalibracji i jego wciśnięcie powoduje automatyczne skalibrowanie się do wartości 20.9%.
Po kalibracji przeprowadza się pomiar mieszanki - sensor przykłada się do zaworu minimalnie odkręconej butli. Pomiar powinien być wykonywany przy niewielkim wypływie gazu - mocny strumień gazu uderzający w sensor może zafałszować pomiar. Niektóre analizatory mają w komplecie restryktory przepływu wkręcane w zawór butli i odpowiednio ograniczające przepływ. Po ustabilizowaniu się wskazania analizatora można odczytać wynik pomiaru. Dokładność pomiaru wynosi 1%, więc wynik należy zaokrąglić do pełnych procent. Bezpośrednio po pomiarze należy zapisać wynik i oznaczyć butlę.
Po użyciu analizator należy wyłączyć, a sensor zabezpieczyć przed dopływem świeżego powietrza - pozwoli to przedłużyć jego żywotność.