Maximum Operating Depth - maksymalna głębokość operacyjna, wyznaczana tak, by ciśnienie parcjalne tlenu nie przekroczyło maksymalnej wartości, powyżej której może dojść do zatrucia tlenem. Wyznaczana przez przekształcenie wzoru na ciśnienie parcjalne:
P = Pp / F
P - ciśnienie otoczenia
Pp - ciśnienie parcjalne składnika (w tym przypadku tlenu)
F - frakcja, zawartość procentowa składnika (w tym przypadku tlenu)
Po przekształceniu w celu uzyskania wyniku w metrach:
MOD [m] = ( max PO2 / FO2 - 1 ) x 10 m
Jako maksymalne dopuszczalne ciśnienie parcjalne tlenu przyjmuje się 1,4 ATA w fazie dennej nurkowania oraz 1,6 ATA w fazie dekompresji (zakładając, że w fazie dekompresji nurek pozostaje w spoczynku, więc jest mniejsze ryzyko retencji dwutlenku węgla.
Zdarza się też rozróżnianie TOD (Target Operating Depth) - planowanej maksymalnej głębokości, wyznaczanej dla max P02 = 1,4 ATA i MOD - nieprzekraczalnej głębokości, wyznaczanej dla max P02 = 1,6 ATA.
Przykładowe wartości MOD dla mieszanin nitroksowych w fazie dennej (max P02 = 1,4 ATA):
EAN 40 | 25 m |
EAN 36 | 29 m |
EAN 32 | 33 m |
powietrze | 57 m |
Przykładowe wartości MOD dla nitroksowych mieszanin dekompresyjnych (max P02 = 1,6 ATA):
EAN 32 | 40 m |
EAN 50 | 22 m |
EAN 80 | 10 m |
tlen | 6 m |