OOG - out of gas

OOG - out of gas, OOA - out of air, brak powietrza - awaria sprzętowa powodująca brak możliwości oddychania przez nurka. Reakcja polega na samodzielnym przejściu na zapasowe źródło czynnika oddechowego lub podaniu czynnika oddechowego przez partnera.

Możliwe przyczyny sytuacji OOG:

• niewłaściwe planowanie nurkowania - niewystarczający zapas gazów na wykonanie nurkowania
• dłuższe od planowanego nurkowanie, na skutek sytuacji awaryjnej jak np. zaplątanie, zagubienie lub świadome odstąpienie od planu, na skutek czego planowany zapas gazów okazuje się niewystarczający
• awaria manometru - wskazywanie wyższego ciśnienia niż rzeczywiste
• gwałtowna utrata gazu na skutek rozszczelnienia lub zalodzenia automatu, inflatora, lub zaworu zasilającego suchy skafander
• zablokowanie dopływu gazu np. przez zablokowanie automatu w pozycji zamkniętej lub omyłkowego zakręcenia zaworu
• fizyczna utrata całego aparatu oddechowego - mniej prawdopodobna w przypadku zestawu plecowego, bardziej w przypadku butli bocznych

W przypadku wystąpienia awarii podczas oddychania gazem dennym nurek może spróbować samodzielnie rozwiązać problem przez przejście na automat zapasowy. W przypadku wystąpienia awarii podczas oddychania gazem z butli bocznej nurek może spróbować samodzielnie rozwiązać problem przez przejście na automat zapasowy lub w drugiej kolejności podstawowy (automat zapasowy jest łatwiej dostępny - cały czas podwieszony pod brodą).
W drugiej kolejności lub od razu problem rozwiązuje się z pomocą partnera zgodnie z procedurą s-drill (ang. safety drill):

• osoba bez powietrza sygnalizuje to partnerowi znakiem brak powietrza i rusza w jego kierunku; jeśli ma latarkę to macha nią, żeby światłem zwrócić na siebie uwagę
• partner natychmiast rusza w kierunku osoby bez powietrza, chwyta przy puszce za wąż swojego automatu podstawowego i wyciąga go w przód jednocześnie pochylając głowę, żeby wąż się z niej zsunął; drugą ręką wkłada sobie do ust automat zapasowy
• dawca puszcza wąż podawanego automatu dopiero, gdy automat znajdzie się w ustach biorcy i ten zacznie go trzymać
• partnerzy uspokajają sytuację i wymieniają znaki OK
• dawca przenosi trzymaną w lewej ręce latarkę spod węża nad wąż (kierunek ruchu przeciwny do ruchu wskazówek zegara)
• dawca uwalnia pełną długość węża, wyciągając go spod pasa lub akumulatora i przenosząc nad ramię
• biorca przypina swój automat podstawowy do d-ringa na szelce lub klaruje automat butli bocznej, jeśli właśnie z niej oddychał
• partnerzy wzajemnie kontrolują sklarowanie swojego sprzętu i wymieniają znaki OK
• dawca wskazuje kierunek płynięcia do powierzchni (nie zawsze musi to być droga pionowa, lecz np. po dnie do brzegu lub do liny opustowej)
• biorca potwierdza wskazując ten sam kierunek i cały zespół rusza w tym kierunku
• jeśli biorca znalazł się po prawej stronie dawcy przekłada wąż za głowę i trzyma przy puszce; jeśli po lewej - zbiera nadmiar węża w pętlę i trzyma ją, żeby zamortyzować ewentualne szarpnięcia węża
• w obu przypadkach dawca trzyma biorcę za łokieć i tym chwytem delikatnie sygnalizuje mu kierunek

W przypadku rozwiązania problemu i zakończenia sytuacji OOG, powrót do normalnej konfiguracji przebiega następująco:

• biorca gazu przygotowuje swój właściwy automat - odpina automat podstawowy, wyciąga automat butli bocznej itp.
• biorca upewnia się, że automat podaje gaz przez wciśnięcie przycisku
• biorca wyjmuje z ust automat dawcy i zaczyna oddychać ze swojego właściwego automatu
• dawca układa wąż swojego automatu za akumulatorem lub pod pasem oraz przekłada latarkę znad węża pod wąż (kierunek ruchu zgodny z ruchem wskazówek zegara)
• dawca bierze swój automat podstawowy od biorcy i trzymając puszkę w prawej ręce pętle węża zakłada za głowę
• dawca sprawdza działanie otrzymanego automatu przez wciśnięcie przycisku
• dawca wyjmuje z ust swój automat zapasowy i zaczyna oddychać z otrzymanego automatu podstawowego
• partnerzy wzajemnie kontrolują sklarowanie swojego sprzętu i wymieniają znaki OK

Odpowiednie ułożenie węży umożliwiające sprawne i skuteczne podanie gazu w sytuacji awaryjnej powinno być sprawdzane na początku każdego nurkowania przez wykonanie procedury "modyfikowany s-drill", obejmującej czynności od podania automatu podstawowego do uwolnienia pełnej długości węża włącznie.

W przypadku sytuacji OOG z brakiem możliwości uzyskania pomocy od partnera np. rozdzielenie zespołu, możliwe jest awaryjne wynurzenie do głębokości MOD gazu dekompresyjnego i rozpoczęcie oddychania z butli bocznej.