OOG - out of gas, OOA - out of air, brak powietrza - awaria sprzętowa powodująca brak możliwości oddychania przez nurka. Reakcja polega na samodzielnym przejściu na zapasowe źródło czynnika oddechowego lub podaniu czynnika oddechowego przez partnera.
Możliwe przyczyny sytuacji OOG:
niewłaściwe planowanie nurkowania - niewystarczający zapas gazów na wykonanie nurkowania
dłuższe od planowanego nurkowanie, na skutek sytuacji awaryjnej jak np. zaplątanie, zagubienie lub świadome odstąpienie od planu, na skutek czego planowany zapas gazów okazuje się niewystarczający
awaria manometru - wskazywanie wyższego ciśnienia niż rzeczywiste
gwałtowna utrata gazu na skutek rozszczelnienia lub zalodzenia automatu, inflatora, lub zaworu zasilającego suchy skafander
zablokowanie dopływu gazu np. przez zablokowanie automatu w pozycji zamkniętej lub omyłkowego zakręcenia zaworu
fizyczna utrata całego aparatu oddechowego - mniej prawdopodobna w przypadku zestawu plecowego, bardziej w przypadku butli bocznych
W przypadku wystąpienia awarii podczas oddychania gazem dennym nurek może spróbować samodzielnie rozwiązać problem przez przejście na automat zapasowy. W przypadku wystąpienia awarii podczas oddychania gazem z butli bocznej nurek może spróbować samodzielnie rozwiązać problem przez przejście na automat zapasowy lub w drugiej kolejności podstawowy (automat zapasowy jest łatwiej dostępny - cały czas podwieszony pod brodą).
W drugiej kolejności lub od razu problem rozwiązuje się z pomocą partnera zgodnie z procedurą s-drill (ang. safety drill):
osoba bez powietrza sygnalizuje to partnerowi znakiem brak powietrza i rusza w jego kierunku; jeśli ma latarkę to macha nią, żeby światłem zwrócić na siebie uwagę
partner natychmiast rusza w kierunku osoby bez powietrza, chwyta przy puszce za wąż swojego automatu podstawowego i wyciąga go w przód jednocześnie pochylając głowę, żeby wąż się z niej zsunął; drugą ręką wkłada sobie do ust automat zapasowy
dawca puszcza wąż podawanego automatu dopiero, gdy automat znajdzie się w ustach biorcy i ten zacznie go trzymać
partnerzy uspokajają sytuację i wymieniają znaki OK
dawca przenosi trzymaną w lewej ręce latarkę spod węża nad wąż (kierunek ruchu przeciwny do ruchu wskazówek zegara)
dawca uwalnia pełną długość węża, wyciągając go spod pasa lub akumulatora i przenosząc nad ramię
biorca przypina swój automat podstawowy do d-ringa na szelce lub klaruje automat butli bocznej, jeśli właśnie z niej oddychał
partnerzy wzajemnie kontrolują sklarowanie swojego sprzętu i wymieniają znaki OK
dawca wskazuje kierunek płynięcia do powierzchni (nie zawsze musi to być droga pionowa, lecz np. po dnie do brzegu lub do liny opustowej)
biorca potwierdza wskazując ten sam kierunek i cały zespół rusza w tym kierunku
jeśli biorca znalazł się po prawej stronie dawcy przekłada wąż za głowę i trzyma przy puszce; jeśli po lewej - zbiera nadmiar węża w pętlę i trzyma ją, żeby zamortyzować ewentualne szarpnięcia węża
w obu przypadkach dawca trzyma biorcę za łokieć i tym chwytem delikatnie sygnalizuje mu kierunek
W przypadku rozwiązania problemu i zakończenia sytuacji OOG, powrót do normalnej konfiguracji przebiega następująco:
biorca gazu przygotowuje swój właściwy automat - odpina automat podstawowy, wyciąga automat butli bocznej itp.
biorca upewnia się, że automat podaje gaz przez wciśnięcie przycisku
biorca wyjmuje z ust automat dawcy i zaczyna oddychać ze swojego właściwego automatu
dawca układa wąż swojego automatu za akumulatorem lub pod pasem oraz przekłada latarkę znad węża pod wąż (kierunek ruchu zgodny z ruchem wskazówek zegara)
dawca bierze swój automat podstawowy od biorcy i trzymając puszkę w prawej ręce pętle węża zakłada za głowę
dawca sprawdza działanie otrzymanego automatu przez wciśnięcie przycisku
dawca wyjmuje z ust swój automat zapasowy i zaczyna oddychać z otrzymanego automatu podstawowego
partnerzy wzajemnie kontrolują sklarowanie swojego sprzętu i wymieniają znaki OK
Odpowiednie ułożenie węży umożliwiające sprawne i skuteczne podanie gazu w sytuacji awaryjnej powinno być sprawdzane na początku każdego nurkowania przez wykonanie procedury "modyfikowany s-drill", obejmującej czynności od podania automatu podstawowego do uwolnienia pełnej długości węża włącznie.
W przypadku sytuacji OOG z brakiem możliwości uzyskania pomocy od partnera np. rozdzielenie zespołu, możliwe jest awaryjne wynurzenie do głębokości MOD gazu dekompresyjnego i rozpoczęcie oddychania z butli bocznej.